-
1 stracić
* * *pf.1. (= nie mieć już więcej) lose; stracić cierpliwość do kogoś lose one's patience with sb; stracić cnotę/dziewictwo lose one's cherry/virginity; stracić energię l. zapał run out of gas; stracić głowę dla kogoś be swept off one's feet by sb, fall for sb; stracić z czymś kontakt lose touch of sth; stracić matkę lose one's mother; stracić posadę lose one's job; stracić liście ( o drzewie na jesieni) shed leaves; stracić na wadze lose weight; stracić orientację lose one's bearings; stracić panowanie nad sobą blow a fuse, go off at the deep end; stracić panowanie nad samochodem lose control of the car; kierowca stracił panowanie nad samochodem the car went out of control; stracić równowagę lose one's balance; stracić życie lose one's life; (= polec) perish; stracić rachubę czasu lose the track of time; stracić twarz lose one's face; stracić urodę lose one's looks; stracić wątek lose one's train of thought; stracić grunt pod nogami have the ground taken l. cut from under one's feet; stracić kogoś z oczu lose track of sb; stracić pokarm stop l. cease milking; stracić rozum l. głowę lose one's head; stracić władzę fall from power.2. (= nie zarobić) lose; stracić na akcjach sink capital l. money in shares; niech stracę! my loss!, never mind (the loss)!, what the hell!3. (= nie wykorzystać) waste; (= roztrwonić) squander; stracić okazję/szansę waste an opportunity/a chance.4. (= stać się gorszym) lose; stracić na sile (np. o burzy) abate; stracić na atrakcyjności lose in attractiveness, become less attractive; stracić w czyichś oczach come down in sb's opinion.5. ( skazanego na śmierć) execute, put to death.pf.1. disappear, vanish; stracić się z oczu (= przestać się widzieć) lose sight of each other l. one another.2. (= przestać się kontaktować) lose track of each other l. one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stracić
-
2 rachuba
- by; -by* * *f.przest. (= liczenie) calculation, count; pomylić się w rachubach przen. (= przeliczyć się) miscalculate, back the wrong horse; stracić rachubę czegoś lose count of sth; nie wchodzić w rachubę be out of the question; wchodzić w rachubę come into consideration.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rachuba
-
3 rachub|a
Ⅰ f 1. przest. (obliczanie) calculation- kalendarzowa rachuba the calendar calculation2. przest. (dział) counting house daw. Ⅱ rachuby plt (plany, nadzieje) pomylił się w swoich rachubach he was wrong in his calculations- nasze rachuby na podwyżkę zawiodły our hopes for a salary rise were dashed■ wydawał pieniądze bez rachuby he spent money recklessly- brać kogoś/coś w rachubę to take sb/sth into consideration- nie wchodzić w rachubę to be out of the question- on nie wchodzi w rachubę, jest za młody do tej pracy he’s too young, so he can’t be considered for the job- stracić rachubę czegoś to lose count a. track of sth- stracić rachubę czasu to lose all sense of time, to lose track of timeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rachub|a
-
4 rachuba
сущ.• граф• подсчёт• расчет• расчёт• счет• счёт* * *rachub|a♀ 1. уст. счёт ♂; расчёт ♂;stracić \rachubaę czasu потерять счёт времени;
2. \rachubaу мн. перен. расчёты;zawieść się w \rachubaach просчитаться;
3. уст. счетоводство ň, бухгалтерия;● brać coś w \rachubaę принимать в расчёт, учитывать что-л.+1. rachowanie, liczenie 2. płany, nadzieje, widoki 3. rachunkowość
* * *ж1) уст. счёт m; расчёт mstracić rachubę czasu — потеря́ть счёт вре́мени
2) rachuby мн, перен. расчётыzawieść się w rachubach — просчита́ться
3) уст. счетово́дство n, бухгалте́рия•Syn: -
5 rachuba
stracić pf rachubę czasu das Zeitgefühl verlieren -
6 rachuba
См. также в других словарях:
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
rachuba — ż IV, CMs. rachubabie; lm D. rachubaub 1. przestarz. «rachowanie, obliczanie, liczenie, także sposób liczenia» Kalendarzowa rachuba czasu. ◊ dziś żywa: Stracić rachubę czasu «stracić orientację w czasie» ◊ Coś (nie) wchodzi w rachubę «coś (nie)… … Słownik języka polskiego